MARINA'S BLOG

 Στο βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι " Να βλέπεις στον έρωτα " υπάρχει το εξής απόσπασμα...                    "Και όταν γίνω ένας άνθρωπος ολοκληρωμένος, που δε χρειάζεται κανέναν για να επιβιώσει, τότε σίγουρα θα βρω κάποιον επίσης ολοκληρωμένο για να μοιραστούμε αυτά που έχω και αυτά που έχει. Αυτό είναι το νόημα της σχέσης... όχι η σωτηρία, αλλά η επαφή. Ή, μάλλον, οι επαφές. Εγώ μ' εσένα. Εσύ μ' εμένα. Εγώ μ' εμένα. Εσύ μ' εσένα. Εμείς με τον κόσμο". Επέλεξα το συγκεκριμένο κομμάτι διότι έχω παρατηρήσει πως αρκετοί έως πολλοί κάνουμε το λάθος να εναποθέτουμε το νόημα της ζωής μας και την ευτυχία μας σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Πιστεύουμε πως μόνο τότε θα αποκτήσει φως και χρώμα η ζωή μας. Νομίζουμε πως μόνο τότε θα είμαστε πραγματικά χαρούμενοι. Θεωρούμε πως πρέπει να έρθει κάποιος για να μας βγάλει από το σκοτάδι και τον λήθαργο και να μας σώσει. Νιώθουμε πως χρειαζόμαστε κάποιον για να γεμίσει τα κενά μας.. Και απογοητευόμαστε όταν αυτός ο άνθρωπος