Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΡΙΝΑ

                        ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΡΙΝΑ...


 Αγαπητή Μαρίνα,
Μεγαλώνεις και αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τα πράγματα. Όχι πολύ διαφορετικά βέβαια, αφού από μικρό κοριτσάκι είχες έναν αλλιώτικο και ώριμο τρόπο σκέψης. Τα όνειρά σου δεν έχουν αλλάξει. Είχες και έχεις αγνά και υψηλά ιδανικά. Απλά τώρα μαθαίνεις καλύτερα τη ζωή και τον εαυτό σου. Αρχίζεις να πιστεύεις περισσότερο στις δυνάμεις σου και την αξία σου. Το ξέρω ότι δυσκολεύεσαι, αλλά μην ανησυχείς. Θα τα καταφέρεις. Γιατί θέλεις και προσπαθείς. Έχεις ήδη εξελιχθεί σημαντικά. Και μέσα από κάθε άσχημη εμπειρία που βιώνεις στο τέλος αποφασίζεις να δεις τη θετική οπτική της. Στην αρχή πονάς, είτε λίγο είτε πολύ, αλλά χάρη στην ισχυρή σου θέληση και επιμονή, δεν το βάζεις κάτω. Γιατί θυμάσαι το σκοπό της ζωής σου, δηλαδή την ευτυχία σου. Έχεις να δουλέψεις ακόμα πολύ, αλλά στο κάτω κάτω έτσι είναι η ζωή, ένας αδιάκοπος αγώνας. Τίποτα δεν σου προσφέρεται απλόχερα. Μέσα από την εργασία νιώθεις ικανός. 
 Μην αφήσεις την άλλη φωνή να σε καταστρέψει, να σε πνίξει και να σε σκοτώσει. Εκείνη που λέει πως τίποτα δε μπορείς, πως ήσουν, είσαι και θα είσαι μία αποτυχημένη. Μην της επιτρέπεις να σε αγχώνει και να σε απελπίζει χάνοντας τα πάντα. Το ξέρω ότι σε κυνηγάνε πολλά φαντάσματα και πως προσπαθούν αρκετά τέρατα να σε φάνε. Εσύ είσαι στο κέντρο και αριστερά και δεξιά σου είναι δύο δυνάμεις, το καλό και το κακό. Ξέρω ότι βυθίζεσαι σε σκοτάδια χωρίς να γνωρίζεις τι σε έριξε μέσα σε αυτό. Αλλά μετά λάμπεις ξανά γεμάτη ελπίδα και δημιουργικότητα. Γιατί πιστεύεις στην  ομορφιά της ζωής.
Πριν δύο ημέρες ένιωσα υπερήφανη για εσένα. Πήρες μία σημαντική απόφαση, η οποία σε έκανε χαρούμενη και σου έδωσε θάρρος. Κάθε μέρα να δείχνεις σε εσένα την αγάπη και τη φροντίδα με τα λόγια, τις σκέψεις κι τις πράξεις σου. Να είσαι εκεί για εσένα. Να καλλιεργείς το νου, το σώμα και την ψυχή σου, όπως ο κηπουρός τα λουλούδια του. Όλοι λουλούδια είμαστε και με την ανάλογη φροντίδα που δίνει ο καθένας, άλλα μαραίνονται και άλλα ανθίζουν. Εσύ θέλεις το δεύτερο και το ξέρω. Σε ξέρω πάρα πολύ καλά, οπότε σε ενθαρρύνω να συνεχίζεις δυναμικά με αισιοδοξία. Άσε λοιπόν την άλλη φωνή που προσπαθεί να σε εξοντώσει, εκείνη θέλει το κακό σου, εγώ όμως το καλό σου, θέλω να πετάξεις ψηλά, όσες πτώσεις κι αν έχεις. Να έχεις οδηγό το πάθος σου για τη ζωή, την αγάπη σου για τους ανθρώπους, τη δίψα σου για δικαιοσύνη, προσφορά και μάθηση, τη βαθειά επιθυμία για την επίτευξη των ονείρων σου. Δεν σου χαιδεύω τα αυτιά, ούτε θέλω να σου φουσκώσω τα μυαλά. Δε στα λέω κολακευτικά αλλά με στοργή. Να σε προσέχεις!
 Σαγαπώ!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Η πιο ξεχωριστή και μοναδική εμπειρία που έχω βιώσει μέχρι τώρα είναι αυτή της μητρότητας. Και σίγουρα θα αποτελεί την πιο ιδιαίτερη απ' όλες για ολόκληρη τη ζωή μου. Έχω λοιπόν την ευλογία, στα 24 μου σχεδόν χρόνια, να αποκαλώ τον εαυτό μου "μητέρα" και νιώθω τιμή για αυτό, καθώς η μητρότητα είναι μια ιερή έννοια και ο ρόλος που περικλείει είναι τεράστιος και εξαιρετικά σημαντικός για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Το σημαντικότερο πράγμα που με απασχολεί είναι να είμαι όσο πιο καλή γίνεται σε αυτόν μου το ρόλο που αποτελεί και τον πιο μεγάλο μου στόχο. Πραγματικά προσπαθώ και θα συνεχίσω να προσπαθώ να παρέχω στο παιδί μου όλα όσα χρειάζεται για να νιώθει ευτυχισμένο, δηλαδή ασφάλεια, στήριξη, αγάπη, ηρεμία, κατανόηση και στοργή. Θα προσπαθήσω επίσης να μην κάνω τραγικά λάθη που θα το στιγματίσουν και θα το πληγώσουν. Και πραγματικά όλος μου αυτός ο αγώνας με κάνει να νιώθω γεμάτη ειδικά όταν θα βλέπω να αποδίδουν καρπούς οι προσπάθειές μου, δηλαδή να ανθίζει το παιδί
 Ένα σημαντικό βήμα που θα σε βοηθήσει για να έχεις μία καλή εικόνα - σχέση για/με τον εαυτό σου και θα σε βοηθήσει γενικότερα και στην ενδυνάμωση της αυτοεκτίμησης - αυτοπεποίθησής σου και του χαρακτήρα σου και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής σου είναι η αυτοπειθαρχία. Το να μπορείς δηλαδή να βάζεις όρια στον εαυτό σου και να τηρείς τις υποσχέσεις που του δίνεις. Εγώ προσωπικά όταν βλέπω ότι κάνω πράξη αυτό που δεσμεύομαι απέναντι στον εαυτό μου ένα αίσθημα δύναμης(όχι υπερδύναμης) με κατακλύζει και αισθάνομαι ότι είμαι ικανή να φέρω εις πέρας κάτι. Αντίθετα όταν δεν μπαίνω καν στον κόπο να πράξω αυτά που έχω σχεδιάσει, πέφτει καλώς ή κακώς η εικόνα μου, ότι δηλαδή δε μπορώ να πειθαρχηθώ. Αυτό είναι μία συνήθεια που χτίζεται σιγά σιγά. Επίσης θεωρώ ότι αν θέλεις κάτι, πρέπει να κάνεις και τις ανάλογες πράξεις. Αν εγώ θέλω να μπορώ να πιστεύω και να βασίζομαι στον εαυτό μου θα πρέπει να καλλιεργήσω την αυτοπειθαρχία μου. Αν δε με ενδιαφέρει, τότε λογικό είναι να μη μπω στον κόπο. Και δε
 Υπάρχουνε μέρες που αισθήματα ματαιότητας με κατακλύζουν. Πως τίποτα δεν έχει νόημα. Άλλες μέρες πάλι που μία αποτυχία, ένα λάθος με κάνουν να αισθάνομαι ανίκανη. Σαφώς δεν πιστεύω πως η αποτυχία είναι κάτι τραγικό, ίσα ίσα που θεωρώ πως εξελίσσεσαι και γίνεσαι σοφότερος αλλά σαν ένας άνθρωπος τελειομανής αντιμετωπίζω τον εαυτό μου κάπως πιο σκληρά θα έλεγα. Βάζω πολλούς και υψηλούς στόχους φτάνοντας πολλές φορές στα όρια της υπερκόπωσης και ακριβώς εκεί έγκειται το λάθος μου. Με μικρούς στόχους και με μικρά βήματα είναι πολύ πιο σίγουρο ότι θα επιτύχεις. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος δημιουργικός και δραστήριος, μου αρέσει να κάνω και να μαθαίνω πράγματα αλλά αρκετές φορές προκειμένου να νιώσω ικανή, δυνατή και ξεχωριστή θέλω να τα κάνω όλα τέλεια. Αν δεν τα κάνω, αισθάνομαι όχι και τόσο ικανή. Ακόμα και όταν τα κάνω, πάντα βρίσκω κάτι να μην είμαι ικανοποιημένη. Όλα αυτά είναι φυσικό και επόμενο να μου προκαλούν απίστευτο άγχος και να μη μπορώ να είμαι χαρούμενη. Η αλήθεια βέβαια είναι