Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 Μαρίνα, 

Θέλω να σου υπενθυμίσω το εξής. Αντιλαμβάνομαι ότι το ξεχνάς αρκετές φορές και επειδή θέλω να είσαι ευτυχισμένη, θα στο πω ξανά. Να χαίρεσαι τις στιγμές και να είσαι ευγνώμων για αυτές. Μην τις αφήνεις να χάνονται, ούτε να ξεθωριάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Να τις κρατάς ζωντανές και να χαμογελάς που είχες την ευλογία να τις ζήσεις. Συνειδητοποίησε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι μπορεί αύριο να μην έχεις τίποτα από όσα έχεις τώρα. Μην αγχώνεσαι και τρέμεις για το αύριο και για το κάθε αύριο. Σύλλεξε στιγμές, στιγμές μοναδικές που θα σου προσφέρουν εμπειρίες. Εμπειρίες ζωής. Και συναισθήματα. Συναισθήματα μοναδικά. Αυτά είναι που προσδίδουν χρώμα και νόημα στην ύπαρξή μας. Μπορείς να το καταλάβεις;;; Ότι ο χρόνος φεύγει. Και εμείς είμαστε απλά περαστικοί. Είσαι νέα. Άδραξε τη μέρα. Άδραξε τη στιγμή. Άδραξε το τώρα. Να νιώθεις ευτυχία και μόνο που γεύτηκες μια αγκαλιά αληθινή, ένα χάδι, ένα φιλί... Να νιώθεις ευτυχία για αυτά που έχεις τώρα και μη μιζεριάζεις για αυτά που δεν έχεις. Γιατί πολύ απλά αύριο μπορεί να μην υπάρχει τίποτα. Γι' αυτό ζήσε με όλη σου την καρδιά, με όλο σου το πάθος, με όλο σου το είναι. Πλημμυρίσου από χαρά για ζωή. 

Ονειρέψου, αγάπα, χαμογέλα, ζήσε!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσω τα σκοτάδια μου, ο μόνος τρόπος για να σβήσω λίγο από το μαύρο που χρωματίζει την ψυχή μου είναι να κοιτάζω πίσω στο παρελθόν, για να συνειδητοποιήσω όλα όσα δεν είχα και έχω τώρα στο παρόν. Για να αντιληφθώ πού βρισκόμουν και πού βρίσκομαι τώρα. Για να νιώσω ευγνώμων για όλα όσα κατάφερα να αποκτήσω. Για όλες εκείνες τις στιγμές που δεν τα παράτησα, που συνέχισα να παλεύω με τα πιο τρομακτικά σκοτάδια μου και με τους πιο επικίνδυνους δαίμονές μου. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνω να ανακτήσω την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή μου. Μπορεί να είναι λάθος τρόπος, να είναι όλα μια ψευδαίσθηση και να μη χρειάζεται καν να σκεφτώ όλα όσα έχω καταφέρει για να μπορώ να νιώθω ικανή. Ίσως πρέπει να νιώθω έτσι ανεξαρτήτως κατορθωμάτων. Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι έτσι αισθάνομαι κάπως καλύτερα. Σίγουρα η οικογένεια που έχω καταφέρει να δημιουργήσω είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να μπορώ να νιώθω ευγνωμοσύνη κάθε μέρα στο θεό και στη ζωή, γιατί η αγάπη είναι αυτή που σε γεμί...
 Όλα θέλουν το χρόνο τους. Χρειάζεται υπομονή, ψυχραιμία και ένα ήρεμο μυαλό - όσο αυτό είναι δυνατόν - για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στις δυσκολίες της καθημερινότητας και να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα.   Έγινα για δεύτερη φορά μαμά πριν τρεις εβδομάδες και όλα μοιάζουν τόσο ξένα και περίεργα. Τύψεις, αρνητικές σκέψεις, φόβος και νοσταλγία. Ενοχές γιατί δε μπορώ να περνώ ακόμα το χρόνο που περνούσα με την κόρη μου και έχω πέσει με τα μούτρα στο μωρό, αφού χρειάζεται συνεχώς τάισμα και νανούρισμα. Αρνητικές σκέψεις, καθώς πιστεύω ότι όλο αυτό δε θα τελειώσει και ένα κύμα απελπισίας με κατακλύζει. Φόβος ότι ίσως να μη μπορώ να τα καταφέρω και νοσταλγία για τις στιγμές που περνούσα με τον άντρα και την κόρη μου πριν έρθει το μωρό.  Σαφώς ήταν κάτι που ήθελα, αλλά όπως και στην πρώτη γέννα, έτσι και τώρα, την περίοδο της λοχείας την περνώ με αρκετές μαύρες σκέψεις. Με σκέψεις που με τρομάζουν, με σκέψεις που δε θέλω να παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου. Προσπαθώ όμω...
  Διάβασα κάπου τα εξής λόγια: "Στην πραγματικότητα αυτό που είναι ακαταμάχητο στον έρωτα είναι αυτή η συγκινησιακή εμπειρία - όχι ο άλλος άνθρωπος. Η φράση του Νίτσε 'ερωτευόμαστε την επιθυμία μας, όχι το αντικείμενό της' είναι σημαντικό για τους ανθρώπους που βασανίζονται στον έρωτα".    Αυτό είναι κάτι που είχα συνειδητοποιήσει κάποια χρόνια πριν και έπειτα έπεφτα πάνω συνέχεια σε παρόμοιες διαπιστώσεις. Είχα καταλάβει ότι δεν ερωτευόμουν πάντα ανθρώπους. Δεν ξέρω άλλωστε αν είναι δυνατόν να ερωτευόμαστε συνέχεια κάθε άνθρωπο που γνωρίζουμε. Μπορεί για κάποιους να είναι. Πάντως αυτό που κατάλαβα στον εαυτό μου (και το βιώνουν αρκετοί άνθρωποι) είναι πως η ανάγκη μας και η επιθυμία μας να νιώσουμε αυτό το συναίσθημα είναι τέτοιες που μας κάνουν να νομίζουμε ότι είμαστε ερωτευμένοι. Ερωτευόμαστε την ίδια την ιδέα του πάθους. Θέλουμε η ζωή μας να γεμίσει από αυτόν. Και έτσι γνωρίζουμε συνέχεια ανθρώπους και ισχυριζόμαστε ότι ερωτευόμαστε ξανά και ξανά ενώ μπορεί και ν...