Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

  Διάβασα σε ένα βιβλίο( Η Δύναμη ) πως η ευγνωμοσύνη είναι ο μεγαλύτερος πολλαπλασιαστής και πηγάζει από την αγάπη! Όταν αισθάνεσαι ευγνώμων και χαρούμενος για τα όσα περικλείουν τη ζωή σου, τα θετικά πράγματα και οι θετικές καταστάσεις αυξάνονται και η ζωή σου είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό  πιο όμορφη! Πόσες φορές ξεχνάμε να λέμε ευχαριστώ και να το εννοούμε βαθιά και ειλικρινά; Έχουμε την τάση να εστιάζουμε την προσοχή μας και να σπαταλάμε την ενέργειά μας στα αρνητικά και στα όσα δεν έχουμε με αποτέλεσμα να νιώθουμε δυστυχισμένοι και ελλιπείς. Μπορεί να μας συμβαίνουν ένα σωρό εκπληκτικά πράγματα και εμείς να  εξακολουθούμε να γκρινιάζουμε για το ένα αρνητικό. Το ξέρεις ότι μπορεί να ξυπνήσεις την επόμενη μέρα και να μην έχεις πολλά από τα όσα έχεις τώρα; Το ξέρεις ότι θα μπορούσες να είσαι και εσύ ένας από τους ανθρώπους που δεν έχουν όραση, φαγητό, σπίτι, χρήματα για σπουδές, στοργικούς γονείς; Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει δίπλα μας... Να εκτιμάμε όλα όσα έχουμε, να ξυπνάμε χαμογελαστοί που ξημερώσαμε και έχουμε τις αισθήσεις μας για να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα πάντα, κάθε τι όμορφο στον κόσμο αυτό και που διαθέτουμε τα μέσα για να είμαστε ευτυχισμένοι. Όταν χάνουμε κάτι, συνειδητοποιούμε την πολύτιμη αξία του και θλιβόμαστε και πασχίζουμε να το ξανά αποκτήσουμε. Όταν χάνεις κάτι που αγαπούσες και θεωρούσες δεδομένο, μαθαίνεις να είσαι όλο και περισσότερο ευγνώμων, γιατί ένιωσες την έλλειψη αυτού. Το πάθος και η αγάπη σου για αυτά που έχεις μεγαλώνει. Μη συγκρίνεσαι με άλλους. Διάβασα σε ένα άλλο βιβλίο πως τα προβλήματα ξεκινούν όταν συγκρίνουμε τη ζωή μας με των άλλων. Μην κοιτάς τι έχει ο καθένας και το κυριότερο μη ζηλεύεις και μη στεναχωριέσαι. Νιώσε ευλογία και θα νιώσεις και ευτυχία και απόλαυσε τη διαδικασία για να αποκτήσεις όλα όσα θέλεις. Μη σπαταλάς χρόνο στη γκρίνια. Δεν αξίζει. Χαμογέλα στις ευχάριστες καταστάσεις που σου συμβαίνουν, ζήσε και δες τη ζωή σου σιγά σιγά να αλλάζει!




                        


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσω τα σκοτάδια μου, ο μόνος τρόπος για να σβήσω λίγο από το μαύρο που χρωματίζει την ψυχή μου είναι να κοιτάζω πίσω στο παρελθόν, για να συνειδητοποιήσω όλα όσα δεν είχα και έχω τώρα στο παρόν. Για να αντιληφθώ πού βρισκόμουν και πού βρίσκομαι τώρα. Για να νιώσω ευγνώμων για όλα όσα κατάφερα να αποκτήσω. Για όλες εκείνες τις στιγμές που δεν τα παράτησα, που συνέχισα να παλεύω με τα πιο τρομακτικά σκοτάδια μου και με τους πιο επικίνδυνους δαίμονές μου. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνω να ανακτήσω την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή μου. Μπορεί να είναι λάθος τρόπος, να είναι όλα μια ψευδαίσθηση και να μη χρειάζεται καν να σκεφτώ όλα όσα έχω καταφέρει για να μπορώ να νιώθω ικανή. Ίσως πρέπει να νιώθω έτσι ανεξαρτήτως κατορθωμάτων. Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι έτσι αισθάνομαι κάπως καλύτερα. Σίγουρα η οικογένεια που έχω καταφέρει να δημιουργήσω είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να μπορώ να νιώθω ευγνωμοσύνη κάθε μέρα στο θεό και στη ζωή, γιατί η αγάπη είναι αυτή που σε γεμί...
 Όλα θέλουν το χρόνο τους. Χρειάζεται υπομονή, ψυχραιμία και ένα ήρεμο μυαλό - όσο αυτό είναι δυνατόν - για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στις δυσκολίες της καθημερινότητας και να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα.   Έγινα για δεύτερη φορά μαμά πριν τρεις εβδομάδες και όλα μοιάζουν τόσο ξένα και περίεργα. Τύψεις, αρνητικές σκέψεις, φόβος και νοσταλγία. Ενοχές γιατί δε μπορώ να περνώ ακόμα το χρόνο που περνούσα με την κόρη μου και έχω πέσει με τα μούτρα στο μωρό, αφού χρειάζεται συνεχώς τάισμα και νανούρισμα. Αρνητικές σκέψεις, καθώς πιστεύω ότι όλο αυτό δε θα τελειώσει και ένα κύμα απελπισίας με κατακλύζει. Φόβος ότι ίσως να μη μπορώ να τα καταφέρω και νοσταλγία για τις στιγμές που περνούσα με τον άντρα και την κόρη μου πριν έρθει το μωρό.  Σαφώς ήταν κάτι που ήθελα, αλλά όπως και στην πρώτη γέννα, έτσι και τώρα, την περίοδο της λοχείας την περνώ με αρκετές μαύρες σκέψεις. Με σκέψεις που με τρομάζουν, με σκέψεις που δε θέλω να παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου. Προσπαθώ όμω...
  Διάβασα κάπου τα εξής λόγια: "Στην πραγματικότητα αυτό που είναι ακαταμάχητο στον έρωτα είναι αυτή η συγκινησιακή εμπειρία - όχι ο άλλος άνθρωπος. Η φράση του Νίτσε 'ερωτευόμαστε την επιθυμία μας, όχι το αντικείμενό της' είναι σημαντικό για τους ανθρώπους που βασανίζονται στον έρωτα".    Αυτό είναι κάτι που είχα συνειδητοποιήσει κάποια χρόνια πριν και έπειτα έπεφτα πάνω συνέχεια σε παρόμοιες διαπιστώσεις. Είχα καταλάβει ότι δεν ερωτευόμουν πάντα ανθρώπους. Δεν ξέρω άλλωστε αν είναι δυνατόν να ερωτευόμαστε συνέχεια κάθε άνθρωπο που γνωρίζουμε. Μπορεί για κάποιους να είναι. Πάντως αυτό που κατάλαβα στον εαυτό μου (και το βιώνουν αρκετοί άνθρωποι) είναι πως η ανάγκη μας και η επιθυμία μας να νιώσουμε αυτό το συναίσθημα είναι τέτοιες που μας κάνουν να νομίζουμε ότι είμαστε ερωτευμένοι. Ερωτευόμαστε την ίδια την ιδέα του πάθους. Θέλουμε η ζωή μας να γεμίσει από αυτόν. Και έτσι γνωρίζουμε συνέχεια ανθρώπους και ισχυριζόμαστε ότι ερωτευόμαστε ξανά και ξανά ενώ μπορεί και ν...